INTERVIEW: Vjera Somers, dansante & artistiek, kiest voor licht en ruimte

   Compagnie Cecilia is een theatergezelschap dat zichzelf ‘atleten van het hart’ noemt en voorstellingen brengt met verhalen over mensen, het leven, de liefde en het schone en de pijn ervan, met zang, dans, beeldende kunst, circus, … het leven zoals het is.

Toegankelijk beklijvend   
“We brengen zeer toegankelijk theater, onze verhalen spreken veel mensen aan. We willen dicht bij het publiek staan en vertellen verhalen die beroeren, ontroeren, beklijven, … We vertellen het verhaal van de immer zoekende mens, die valt en opstaat en verder doet ondanks alles.

Arne Sierens heeft de artistieke leiding in handen en is geboren en getogen in Gent in de Brugsepoort. Ter voorbereiding van de theaterstukken gaat hij met de acteurs ook letterlijk de straat op om mensen te interviewen. Arne start steeds opnieuw met een wit blad. En op basis van improvisaties bouwt hij, samen met de acteurs, het theaterstuk op. En na 14 weken ontstaat er dan een voorstelling.”

Op de planken & achter de schermen
Het artistiek bestaan is Vjera niet vreemd. Vjera is danseres van opleiding en heeft een internationale danscarrière achter de kiezen zitten. Na haar danscarrière volgde ze een opleiding theaterwetenschappen en Vlerick Management school. Zo rolde ze in verschillende managementfuncties in de theaterwereld.

Vjera is klassiek geschoold in de balletschool van Antwerpen en evolueerde nadien naar moderne dans.

Ik danste tot mijn 30e en werkte altijd in theater in verschillende organisaties. Ik heb veel getourd en danste bij verschillende gezelschappen op projectbasis. Ik was lang in Canada in Montréal gevestigd, ook in Duitsland, …

Zakelijk gevarieerd  
Nu heeft Vjera de zakelijke leiding van Compagnie Cecilia in handen. “Er komt heel wat bij kijken. Cijfers, de financiën, de inkomsten, de uitgaven, het personeelsbeleid, hrm, strategie, nadenken over toekomstplannen, een eigen theaterzaal bouwen, … kortom, alles wat niet echt bij de theaterproductie hoort, zit bij mij. Maar zakelijk leider zijn van Compagnie Cecilia zijn is een fijne en zeer gevarieerde job.

De vaste kern van het team bestaat uit 5 personen, die er dagdagelijks voor zorgen dat alles gerealiseerd wordt. Een klein team, maar op jaarbasis hebben we 50 à 60 mensen in dienst, en daarbovenop krijgen we de hulp van een 50-tal vrijwilligers. We werken met heel veel freelancers die dan gedurende 6 of 7 maanden bij ons in dienst zijn. Deze kern van freelancers bestaat uit acteurs, ontwerpers, muzikanten, technici, e.a.

Op dit moment spelen we hier in De Expeditie een lange speelreeks van de voorstelling ‘Heilig Hart”. Om dit te realiseren kunnen we gelukkig rekenen op een groot aantal supergemotiveerde en geweldige vrijwilligers die ons helpen om deze voorstellingsreeksen in De Expeditie te realiseren. ”

Thuis in Gent, gevallen voor Tondelier
Vjera woont intussen 16 jaar in de rand van Gent en is afkomstig van de Rupelstreek tegen Antwerpen. Vjera voelt zich helemaal thuis in Gent. Ze zou niet meer naar Antwerpen terug kunnen.

Gent is menselijker en ook kleinschaliger. Een perfecte mix van jonge mensen, oudere mensen, … In Antwerpen is het moeilijker om contact te leggen, iets gereserveerder dan Gent. Gent is groot en klein genoeg om hier altijd wel iemand tegen het lijf te lopen. Gent is helemaal geen anonieme stad en dus sociaal interessant.

Vjera koos voor een budgetappartement in het gebouw KRONO dat momenteel wordt opgebouwd op het Tondelier-domein. We vragen haar naar haar criteria voor een nieuwe woonplaats: “Ik wou veel licht, mijn nieuwe woonplaats mocht niet donker zijn, dichter bij de mensen, dichter bij het centrum van Gent. Ik heb geen wagen en fiets elke dag zo’n 5 km naar het werk. Ik heb 2 zonen, 17 en 14 jaar.

Ik huur momenteel een huis met een tuin. Ik moest er met mijn zonen kunnen wonen, dus 3 slaapkamers, ieder een ruimte voor zichzelf. Dat het gebouw Krono ook duurzaam en gebouwd wordt, speelde zeker ook mee in mijn keuze voor KRONO. Dit appartement is voor mij de volgende en nieuwe fase in mijn leven.”

Waarom Tondelier? “Mensen praten erover, ik las ook de website en de info over de budgetwoningen. Als alleenstaande mama was intekenen via de budgetwoningen voor mij de enige manier om in zo’n mooi project te stappen. Toeval, alles is altijd toeval, of misschien ook niet.

Ik ben dan bij de Tondelier-budgetwoningen terechtgekomen en ik weet dat er ook heel wat initiatieven zijn om de samenleving in de buurt diverser te maken. Ik weet intussen dat het een levendige buurt is met heel veel initiatieven die aansturen op verbinding en samenhorigheid. In een wereld van verdeeldheid is dit zeer belangrijk en ik hoop dat dit binnen dit project kan gerealiseerd worden. In een stad leven is niet anoniem, het multicultureel aspect trekt me enorm aan.Door mijn opleiding ben ik opgegroeid met verschillende culturen en nationaliteiten omdat de dansopleiding die ik volgde al zeer internationaal was. Tijdens mijn latere danscarrière heb ik dan ook  in verschillende landen geleefd en samenwerkt met talloze verschillende nationaliteiten, het heeft me zoveel rijker gemaakt. Ik heb ontzettend veel geleerd van mensen in binnen- en buitenland. Het is leuk dat er zulke initiatieven bestaan die alles binnen de stad wat opentrekken en verbinding stimuleren. Luisteren naar verhalen en ervaringen van mensen is zo belangrijk en inspirerend, we vergeten dat te veel en we doen te weinig aan echt luisteren.”

“Niks menselijks is ons vreemd, theater gaat over de mensen en de liefde”   
Momenteel speelt Compagnie Cecilia het stuk ‘Heilig hart’. Een nieuwe creatie, een theaterstuk over het leven over de liefde en de afgebroken ‘hoekskes’ van elke mens, over liefdesrelaties die wel en niet kunnen zijn. Het is het laatste stuk van een trilogie over jonge mensen die worstelen met de zoektocht naar de liefde.

Af en toe botst het artistieke tegen het budget en dan is het mijn taak om ‘neen’ te zeggen. Maar als je voor zo’n job tekent, dan weet je dat dat bij de job hoort. De link met het artistieke gegeven van deze job is natuurlijk heel belangrijk voor mij. En werken met artiesten is absoluut uitdagend, maar ook zo verrijkend.  

Werken in deze sector en zo’n job is uiteraard zeer veeleisend. We werken niet nine to five, we werken ook vaak avonden, weekends, vakanties ...

Voorstellingen blijven doorgaan, je blijft er ook mee bezig en de feeling met de producties is ook zeer belangrijk. Ik begrijp wat het is om op de scene te staan, en ik weet ook hoe vervelend het is om je dromen niet volledig te kunnen realiseren.”

Dromen, kunst, schoonheid, cultuur, …       
Haar droom voor Compagnie Cecilia: “De theaterzaal op dok Noord is nu casco, het is mijn droom dat we die zaal mooi kunnen afwerken. Nu is het wat behelpen. We bekijken momenteel hoe we de zaal professioneel kunnen afwerken waardoor er ook andere voorstellingen kunnen gerealiseerd worden.

Vjera heeft nog veel werk en veel dromen, ook internationaal. Er maken ook andere makers deel uit van de Compagnie Cecilia met een andere artistieke handtekening dan Arne Sierens. Dat groeit momenteel en is heel boeiend en uitdagend. Zelf heeft ze geen dromen meer om op de planken te staan. “Die spanning en die ontlading mis ik wel, de onmiddellijke beloning. Als je achter de schermen werkt dan zie je pas resultaat na jaren.”

Waarom Vjera koos voor een artistiek leven?

Op 8 jaar nam ik deel aan een auditie voor de toelating aan de opleiding van het Stedelijk Instituut voor Ballet. Ik werd als een van de weinigen geselecteerd uit honderden kandidaten en zo ben ik er echt letterlijk ingerold. Door zo’n opleiding ga je anders naar de dingen kijken en kom je veel vroeger in aanraking met kunst, schoonheid, cultuur, mensen en diversiteit, we zijn immers allemaal anders …

Heel belangrijk, zonder dat alles is het leven toch minder schoon en heeft het leven minder diepgang. Door mijn artistiek verleden kijk ik anders naar de mensen, de wereld, de samenleving, …”

Word jij de volgende Tondelier?